نظریه روان شناسی من

در هر سنی که هستی هیچ وقت اهدافت رو برای کسی بازگو نکن..درد دل نکن..مشورت نخواه..

فکر کن و کاری که میدونی درسته رو انجام بده.. به زبونش نیار تا خار شه..فقط عمل کن..

کسی رو قانع نکن..برای کسی توضیح نده..تو همون دنیای بکر درونت زندگی کن..وقتی حرفشو میزنی به آدما اجازه تجاوز میدی و تا وقتی تا رذل شدن پایین نکشنت دست برنمیدارن..

همون احترامی که برای جسمت قائلی برای فکرت هم قائل باش..یه فکر بکر باش..برگرد به کودکیت و رویاهاتو کشف کن..گور بابای بقیه که از نظرشون کارات احمقانه است

دلت میخواد قدم بزنی..بزن..آره..وسط همین خیابون..رو اون بلوارا..قدم بزن اگه حس خوبی بهت میده

هیچکیو نبین..یه فن تدریس این بود که فکر کن داری برای یک مشت گوسفند درس میدی..یه فن زندگی هم همینه فکر کن همه گوسفندن..

تو نمی تونی یه گوسفندو آدم کنی..فقط همین یه جمله رو بفهم

توهین نیست..تو فقط فرض میکنی تو ذهن خودت

عذاب وجدان نداشته باش ..وقتی وجدانت بیاد سراغت که داری با دست خودت ذهنت رو به فاک میدی

احترام بذار به خودت..به همه چیت

وقتی هواپیما نبود صحبت از پرواز احمقانه بود..

حرف نزن..فقط همین