درباره سریال گیم آف ترونز
معمولا در زندگی چند قدمی عقب تر زندگی میکنم، یک مقاومتی کوتاه مدت دربرابر نو شدن دارم که قشنگ صبر میکنم یک چیز بیات شود تا بعد تصمیم بگیرم که آن را انجام دهم یا نه. نمی دانم این ویژگی بد است یا خوب، اما به هر حال هست
گیم آف ترونز را از مدت ها پیش داشتم، در دانشگاه درباره اش حرف میزدند، در فضای مجازی اسمش بود، در گروه های تلگرامی .. اما من انگار تا الان فرصت نکرده بودم ببینم. ایتکه بگویم فرصت نکردم جمله تهوع آوری است اما خب فعلا جمله ی دیگری به ذهنم نمی آید.
به دوستم گفتم که امروز تصمیم گرفتم گیم آف ترونز ببینم، برایم نوشت آفرین فقط جلوی خانواده نبین..پوزخندی زدم و از آن استیکر های خنده پخش زمین شده برایش فرستادم
یک قسمت بیشتر ندیدم، یعنی نتوانستم که ببینم. از این اداها بدم میاید که غرب بنیان خانواده ما را هدف قرار داده است، اصلا هم آدم مثبت و با شرم و حیایی نیستم..
اما متاسف شدم، ناراحت شدم، عصبی شدم از اینکه نشسته اند و فیلم ساخته اند و این همه آدم هم مخاطب پروپاقرص دارند صرفا با مانور دادن روی مسائل جنسی..حس کردم مخاطب احمق فرض شده یک مشت بیمار جنسی که انگار نشسته جلوی مانیتور تا ارضا شود.
سکس جز جدا نشدنی زندگی و عشق و تاریخ و بشریت هست قبول، اما فقط یک جز! نه کل و اصل..
قبلا هم این موضوع روی اعصابم رفته بود، وقتی کارگردان اصرار دارد وسط یک فیلم اکشن یا علمی تخیلی حتما یک صحنه عشقبازی هم بچپاند اما در این سریال دیگر به اوج خود رسیده بود.
به دوستم گفتم خب اگر کسی پورن میخواهد ببیند که میبیند این چه مسخره بازیه که بهش اضافه کردند؟ دوستم هم یک ساعت نصیحتم کرد که هیچ وقت با یک قسمت درباره سریالی قضاوت نکنم و مرا دعوت کرد به آرامش و جنبه بیشتر ...
